Wczoraj po 30h na nogach, przespałam pół dnia. Kiedy wyszłam na taras z mojego legowiska aby w końcu ustalić co mam zwiedzić, odwiedził mnie dziwny, bardzo szczęśliwy Pan. (Jak później się okazało ten Pan jest w moim wieku i ma trójkę dzieci ale oni tutaj wszyscy jakoś starzej wyglądają.) 
Ten Pan zaczął opowiadać o rożnych atrakcjach, bardzo łamanym angielskim ale na szczęście miał zdjęcia, więc mogłam przeczytać i zobaczyć o co mu chodzi. Później zaproponował mi kilka wycieczek i od razu się zgodziłam.Generalnie najlepiej zwiedzać wyspę skuterem,
ja niestety jestem sama i wolałabym nie ryzykować zaginięciem gdzieś w górach. Kolejną dla mnie najatrakcyjniejszą formą zwiedzania jest wynajęcie sobie lokalesa aby Cię zawiózł w rożnie miejsca. Reasumując ten Pan spadł mi z nieba bo ceny w mieście podobnych wycieczek były znacznie droższe a poza tym nie cierpię być ograniczana. Więc dziś rano po porannej „szopce świątecznej” wyjechaliśmy na podbój wyspy. Zobaczyłam cztery atrakcje: Elephant Cave/Goa Gajach (niesamowite budowle z 9 wieku, pochodzące z dwóch religii buddyzmu i hinduizmu)
Taman Ayun Temple (piękna świątynia choć nie spektakularna)
Jatiluwih rice terraces (nieziemskie pola ryżowe, jedno z najpiękniejszych miejsce jakie w życiu widziałam, dlatego poświęcę im osobny wpis)
a po czwarte zobaczyłam życie normalnych wiejskich ludzi.
Spostrzeżenia: wszyscy jeżdżą na skuterach nawet małe dzieci, mężczyzna ze świnią na sznurku zamiast psa to normalka, ludzie mieszkają zazwyczaj w drewnianych chatkach lub murowanych domach na kształt świątyni (niektóre wioski wyglądały jak ogromne pole samych świątyń), salon Harley Davidsona wygląda tak: przed wejściem wyłożone logo firmy z kolorowych kamieni, parter to super nowoczesny przeszklony salon a piętro jest murowane i wyglada jak świątynia, dla mnie sci-fiction, kolejny wniosek, nigdzie na świecie nie widziałam tylu palm kokosowych, natomiast drogi w rejonach górskich są najgorszymi jakie widziałam w życiu!!! i zostawiłam na koniec ciągły śmiech mojego kierowcy, który koniec końców okazał się być właścicielem gesthausu w którym do jutra goszczę 😆 bo jutro biorę plecak i idę………
…… tylko spać w inne miejsce, bliżej centrum, bo Ubud skradło moje serce i chcę tutaj zostać dłużej